Rakı sofrası

Rakı içmek yüzyıllardır süregelen bir sofra kültürünün parçasıdır. Rakının sıradan bir içki olmadığı, onun Anadolu’daki köklü geleneğine, yaygınlığına bakıldığında bile anlaşılabilir. Sofra adabının bir parçasıdır rakı. Sadece yemekle içilmesi, leziz mezelerle yudumlanması ile keyif veren bir içki olmayıp, muhabbeti, dozu, içim yöntemleriyle bile bir kültürdür. Rakı sofrası bu anlamda bir usul erkan, bir adap eğitimi gerektirir. Rakı herşeyden önce, illaki sofra arayan bir içki. Fakat bu sofranın zengin yemek ve meze çeşitleri ile dolu olması da gerekmiyor. Mevsimine göre domates, peynir, kavun, belki birkaç ara sıcakla hazırlanmış ordövr tabağı da rakı için keyifli bir lezzet sunar. Ya da kolay, basit et, balık yemekleriyle oluşturulmuş bir çilingir sofrası da rakı için yeter de artar.

Rakı sofrasında çok içmek değil, içim süresini mümkün olduğunca geniş tutarak, yavaş ve uzun aralıklarla içmek önemli. Elbette bu süreyi uzatan sofradaki meze ve yemekler ile dost sohbetlerin varlığı. Sohbet ve yemek, rakının daha yavaş içimini sağlar. Zaten hacim olarak yaklaşık %45’i etil alkole sahip sert bir içki olan rakı, böyle bir içimi de zorunlu kılıyor. Meze veya yemekle alınan rakının kana karışma süreci uzuyor. Ayrıca alkolün etkisini kırarak içeni zor durumda bırakmıyor. (Rakı ustaları bir dublenin yaklaşık 5’er dakikalık aralıklarla 6-8 yudumda içilmesinin makbul olduğunu söylerler. Bkz: Rakı Ansiklopedisi)

Genelde buz atılarak içilmesi ise rakı konusundaki yanlışlardan biridir. Rakının soğuk suyla içilmesi önerilir. Buzun çözülmesi ile oluşan seyrekleşme rakının tadına olumsuz etki yapar. Rakı ehli olanlar genelde sek rakı ile ayrıca suyun yudumlandığı usulü sevseler de, rakıya katılan su ile sofradaki bardaklarda beyaz bir hoşluğu görmek ayrı bir keyiftir. Sofra keyfine ayrı bir renk katan rakı, bu anlamda Türk sofra kültürü ve alışkanlıkların da bir parçası. Rakı sofrası, o sofraya katılan tüm bireylerin bir bakıma gerçek karakterlerinin de ortaya çıktığı bir sınav alanı gibidir. Kimine rakı ağır gelir, kaldıramaz, kimine ise tam tersi hem kendine hem etrafına keyif verir. Önemli olan da bu keyfi yakalamak da değil mi zaten…