Öğle sıcağı iyiden iyiye bastırmıştır. Konu komşu panjurları kapatmış, ortalıkta kimsecikler kalmamış, herkes öğle uykusuna çekilmiştir. Uzaktan uzağa deniz kenarından gelen sesler duyulsa da yazlık siteye uyuşuk bir sessizlik hâkim olmuştur. Tam da kanepeye uzanmış kitap okurken mutfaktan gelen şiddetli bir “Poff!” diye sesle irkilir. Bir patlıcandan bu kadar mı ses çıkar diye ok gibi fırlamasıyla, mutfaktan horr diye yükselen alevlerle geriye sıçrar.
Bu olay ayniyle vaki! Olayın ya da yangının kahramanı Nişantaşı’ndaki Kantin lokantasının sahibi Şemsa Denizsel. Ayvalık’taki yazlık evinin mutfağını kül etmeye yeten ise topu topu birkaç adet bostan patlıcanı. Şemsa, bundan yıllar önce, gerçekten de bir gün herkesin öğle uykusu keyfi yaptığı sırada, akşama bir patlıcan salatası yapayım diye patlıcanları sac tavaya koymuş. Sac tavada patlıcan közlemek iyi fikir ama kor gibi kızan sacın çevreye vereceği zararları göz ardı etmemek, en azından ocağından başından ayrılmamak gerek. Ancak şu da bir gerçek ki ağır ağır, için için közlenen patlıcanın başında beklemek için de derviş sabrı gerek. Aynen de böyle olmuş, Şemsa, közleme uzun sürer nasılsa diye de eline kitabını alıp okumaya dalmış. Kızgın sacın keskin kenarı ocağın yanındaki tüpten gaz gelmesini sağlayan plastik boruyu eritince olan olmuş, kızılca kıyamet kopmuş. Kopan hortumdan çıkan gaz ile ocak arasında ateşli bir aşk vuku bulmuş. Poff diye parlayan alevin alazıyla mutfak deyim yerindeyse yangın yerine dönmüş. Çıkan yaygarayla sitedeki tüm konu komşunun öğle uykusu da sizlere ömür olmuş. Şemsa, böylece kızartma bile yapmadan patlıcan yangını çıkarmayı başararak tarihe geçmeyi hak etmiş.
Patlıcan lezzeti uğruna ev yakmış ilk kişi Şemsa değil. Bir zamanlar, “Patlıcan mevsimi gelince, İstanbul’da deliler ile yangınlar çoğalır” diye bir deyim varmış. Sıcak havalar malum kafalarda pek akıl bırakmıyor. Bunalıp delirme alameti gösterenlerin çoğalması normal. Bir zamanlar evlerin ahşap olduğu İstanbul’da yaz boyunca patlıcan kızartma sevdası yüzünden yangınları eksik olmazmış. Bir anlık dikkatsizlikle alev alan tava yüzünden çok İstanbullunun canı yanmış. Akşam rüzgârıyla evden eve sirayet edip mahalleleri yutan yangınlara bu yüzden patlıcan yangınları denirmiş.
İstanbul yanıyor. Yaz sıcakları bastırdı. Eskinin ahşap evleri yaşasaydı kim bilir belki de patlıcan yangını haberlerinden geçilmeyecekti. Patlıcanın tadını çıkartmanın tam zamanı. Akşam serinliğinde açık havada kurulan bir rakı sofrasında patlıcan kızartmanın yeri bambaşka.. İşte size patlıcanın tadını yaz boyu çıkaracak, yangın riski olmayan bir tarif.
Yakmadan, yıkmadan, kızartmadan lezzeti yerinde hafif bir imam bayıldı! Kim buna bayılmaz ki?
AYLİN ÖNEY TAN
www.cumhuriyet.com.tr
(Editör Notu: Sayın Aylin Öney Tan‘a Cumhuriyet Dergi‘de yayınlanan keyifli yazısını Gurmerehberi.com ile paylaştığı için teşekkür ederiz.)
