Turp

Özellikle salataların, balık sofralarının aranan lezzeti turp, ülkemizde yoğun olarak Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde yetiştirilen (Türkiye rekoltesinin %70’i), dünyanın pek çok yerinde de tarımı yapılan köklü bir bitkidir. Köklerinden genellikle tek başına ya da başka sebzelerle karıştırılarak salata yapılır; bazı yörelerde de körpe yapraklan sebze olarak yenir.

Turp (Raphanus sativus) beyaz ya da mor çiçekler açan kazık köklü bir bitkidir. Kökün üst bölümü bitki geliştikçe etlenip kalınlaşarak yumru biçimini alır. Yumruların tepesinden yapraklar çıkar. Yapraklar kaba yapılı, tüylü ve kenarları dişlidir.

Köklerinin biçim, boyut ve renkleri çok çeşitlilik gösterir. Bazıları yuvarlak ya da oval, bazıları ise havucu andınr. Turplar renklerine göre başlıca üç grupta toplanır: Kırmızı turp, beyaz turp ve siyah turp. Dış kabuklan farklı renklerde olsa da tümü beyaz etlidir.

Eski Mısırlılar’a ait yazıtlarda adı geçen turpun kökenine ve anayurduna ilişkin çelişkili bilgiler vardır. Örneğin bazı uzmanlara göre turpun atası olduğu kabul edilen yabani turp (Raphanus raphanistrum) Ortadoğu ve Anadolu’da kendiliğinden yetişir. Yaklaşık 60 santimetreye kadar boylanan bu bitki kalın kökü, sert tüylü gövdesi ve sarı, beyaz ya da mor çiçekleriyle ayırt edilir.