Mandalina

Sonbaharla birlikte pazar tezgahlarında, manav vitrinlerinde ve meyve tabaklarındaki yerini alır bu hoş kokulu, mayhoş narenciye. Mandalina ülkemizde narenciye (turunçgil) üretiminin yoğun olduğu Akdeniz ve Ege kıyı şeridinde yoğun olarak yetiştirilir. Bodrum’dan Edremit Körfezi’ne, Marmaris’ten Adana’ya nemli sıcak iklimi seven, Karadeniz ve Marmara’da uygun noktalarda yetiştirilebilen bir meyvedir (Örneğin ülkemizde en çok tüketilen mandalina türü olan “satsuma” Rize mandalinasıdır). Mandalina orijin olarak Çin’in tropikal bölgelerinden dünyaya yayılmış bir türdür.

Genelde portakaldan küçük olan bu meyveler, üstten ve alttan basık yuvarlak biçimli, turuncu renkli kabuğu gevşek, bol kokulu ve sulu eti hoş tatlı olur. Yurdumuzda yetiştirilen önemli çeşitleri içinde soğuğa en dayanıklı olan ve erken olgunlaşanı satsuma (Rize) mandalinasıdır.

Satsumadan sonra olgunlaşan klemantin çeşidi, ince kabuklu, az çekirdekli, güzel kokulu, bol sulu ve az çekirdekli olur. Yerli (Bodrum) mandalinaları ise geç olgunlaşır ve bol çekirdekli olur. Bunlardan başka, daha az oranda üretilen mandalina türleri de vardır. Mandalina meyvesi genelde taze olarak yenildiği gibi, reçeli, marmelatı, meyve suyu ve şerbeti yapılarak da tüketilir. Kabuğundan esansı çıkarılır. Ayrıca mandalina likörü ve votkası da kokteyl içkisi olarak tercih edilir. Ayrıca yöresel olarak kimi etli yemeklerde de mandalina kullanılmaktadır (Bkz: Mandalinalı Dana Yahnisi).