Bazı manzaralar sizi hapseder oturduğunuz yere… Gün başlar başlamaz sıcak bir çay eşliğinde kaptırırsınız kendinizi büyüsüne derin maviliğin. Bir geminin kalabalık umutları taşımasını izlersiniz önce, sizin hayal ettiğiniz bir yerden, yine sizin düşünebileceğiniz bir yere; ardından kıyısına olta atan bir adamın sabrına takılır aklınız.
Beraber tutarsınız artık balığı, siz onun huzur dolu gününün sessiz tanığısınız. Bu manzaradan biraz olsun sizi alıkoyabilecek şey; nefis bir koku eşliğinde özenle hazırlanmış lezzetler olabilir. Sevdiklerinizle önce sohbeti, ardından lezzeti paylaşırsınız, sonrasında yine manzaraya kaptırırsınız kendinizi.
Rumelihisarı’nda, Boğaz’ı ayaklarınıza seren bir noktada aklınıza gelebilecek her türlü lezzeti özenle sizlerle buluşturan Lokma, güler yüzlü servisi ve kalitesiyle şehrin en gözde noktalarından biri.
Hoş ve insanı rahat ettiren dekorasyonu, arka planda çalan hafif müziği ve nefes kesici manzarasıyla sizlere huzur dolu bir gün sunan Lokma‘nın dünya mutfağını önünüze seren menüsünde 30 TL’lik harcama yaparak yepyeni lezzetlerle tanışabilirsiniz.
Lokma‘da tadabileceğiniz bu lezzetlerden bazılarını “Mantar Soslu Biftek, Bademli Straganof Salatası, Fettucini Alfredo, Tiramisu, Peynir Tabağı, Peynirli Otlu Menemen” olarak sıralayabiliriz.
One Reply to “Lokma Rumelihisarı”
mahir ozgen
Simdi bir restaurant dusunun. Amaci sadece goze hitap etmek olsun. Dekorasyon ile ilgili hersey en ince ayrintisina kadar dusunulmus olsun. Mekan bogazda olsun, cok miktarda calisani olsun hatta bunlarin basinda da birkac kisi olsun denetleyen ! Nasil kulaga cok hos geliyor degil mi?
Bir cumartesi sabahi boyle bir yere gitmek istediginize karar veriyorsunuz. Deniz kenari olsun hatta bogazda olsun ! E biraz kolay begenEmeme ve serde de huysuzluk olunca (yemek konusunda elbette) sabah herkes uyanmadan ortam kalabalıklasmadan gitmek istiyorum. Cumartesi sabah karga …nu yemeden cikiyoruz ve dogru bogaza. Saat 09.05 ve bismillah diyerek restauranta giriyoruz. Efendim bir izzet bir ikram ! Nereye oturtacaklarini sasiriyorlar ! insanin hosuna gitmiyor degil hani. Soyle bogaza karsi oturup aliyoruz elimize mönüyü. Mönü gayet guzel. Peynir cesitleri omlet cesitleri harika, ancak boyle bir mönünün ekmek acisindan bu kadar fakir olusunu anlamak mumkun degil. Kahvaltinin en onemli unsurudur ekmek. Anadolu insani olarak ekmege de bayiliriz, e o zaman kahvaltida cesit sunmak gerekli ancak burada cuvallıyor guzel mi guzel restaurantımız ! Herneyse, inceleme tamamlanip sira siparise geliyor.
Tabii herzaman istek yaptiktan sonra istedigim sekilde yapilamayacaksa kibarca bildirmelerini isterim ama ne yazik ki bu konuda genelde tüm restaurantlar cok ikna edici oluyorlar. Problem yok, yapariz !!!
Bir menemen istiyorum, az pismis, yumurtaları goz goz olan ve uzerine de ince dogranmis bolca tere istiyorum. Yanında iyi kızarmis ekmek ve parmesanlı roka salatasında bulunan renkli biberlerin ne biberi oldugunu ogrendikten sonra salatayı da istedigimi soyluyorum. Bogazdan gecen tekneleri balik tutanlari izliyoruz beklerken.
Bu arada caylarimiz da geliyor. Taze demlendigi nasil da belli oluyor kokusundan ve de renginden. İnce belli ve ince kenarlı cam bardak olmazsa tadini pek alamiyorum dogrusu. Caylar yudumlanirken genc bir beyefendi geliyor masamıza. Cok ama cok üzgün oldugunu oturdugumuz masanin rezerve oldugunu belirtiveriyor !!! BINGO. En kusurlu hareket yapildi. Gayet kibar ve nazik bir sekilde oturdugumuz masadan kalkmayacagimizi belirtiyorum ve de ekliyorum; istedigimiz yere oturabilecegimizi kendilerinin soyledigini belirtince ozur dileyerek ayrılıyor masamizdan. Keyfim kacmadi ama ilk geldigim gibi de degil dogrusu. Herneyse, biraz bekledikten sonra menemen icine istedigim terenin ellerinde olmadigini belirtiyorlar. Peki diyerek o zaman bol miktarda maydanoz (maydonoz degil) istedigimi belirtiyorum. Ekmekler geliyor ! sahane ! kızarmak soyle dursun sadece ısınmıslar desem yeridir, dikkatinizi cekmek istiyorum, sabahin körü denecek bir vakitteyiz, neredeyse musteri yok ! Ardindan parmesanlı roka salatası geliyor. Salataya bakıyorum sonra garsona bakıyorum ve ardından mönüye tabii. Getirdigi salatanin hangi salata oldugunu bana gostermesini istiyorum. Hic sasirmadim 🙂
İstemis bulundugum parmesanli roka salatasini isaret ediyor kendileri. Evet bunu istedim diyorum, o zaman sorun nedir diye sorma gafletinde bulunuyor ! Tam o sırada (saat sabahın körü ve müsteri neredeyse yok denebilir) menemenim de geliyor. Geliyor da uzerinde bulunan maydanozları rahatlıkla sayabiliyorum. Bol miktarda dedim ya, illa ki tersi olacak ! Seflerini cagirip once salatanin icindeki renkli biberleri neden cikarttiklarini soruyorum. BIR YANLISLIK OLMUS EFENDIM. Sonra bol miktarda istedigim maydanozlarin neden bol miktarda olmadigini soruyorum. BIR YANLISLIK OLMUS EFENDIM. Ve ekmekleri ozellikle kızarmis istedigimi de artik tum keyfim kacmis olarak belirtiyorum. BIR YANLISLIK OLMUS EFENDIM. İstee keyif iyice kacti. Roka salatasını geri gonderiyorum. Kuraldir restaurantlarda birseyi gonderdikten sonra baska birsey istemeyiniz ! Menemeni alip yeniden yapmak istiyorlar, tabii ki istemiyorum ama bu seferde bol miktarda ince dogranmis maydanoz getiriyorlar !
Sadece ısıtılmıs-HAMUR ekmegimle menemenimi silip supuruyorum. Lezzetli dogrusu. Bu arada kahvaltimiz bitiyor. Peynirler ve cay gercekten lezzetli. Saat 11 civarinda restaurant inanilmaz kalabalik. Desibel ölçerim 82 desibeli gösteriyor. Garsonlar daracik masalarin arasindan gecerken daimi olarak sandalyelerimizle beraber sarsiliyoruz. Uyarmamıza ragmen duzeltmiyorlar sandalyelerimizi sarsmayı cunku duzeltilecek bir yanı yok. Biraz acgozlulukle masalar tıklım tıkış, of ki of ! Ayrilirken tek dusundugum keske buraya hic gelmeseydim oluyor.
Lokma restaurant isletme mudurunu (bize Ahmet bey dedikleri müdürün restaurant kartında Taşkın bey oldugunu goruyorum) gormek istedigimi soyluyorum ama ne yazık ki misafiri varmis ! Eh ne yapalim bir daha gelmemek uzere diyerek çıkıyoruz.
Ne kadar para harcarsaniz harcayin, müsteriyle muhattap olan elemanlariniz ve isletme müdürünüzün kalitesi kadar hizmet verebileceginizİ sakın unutmayın.
Comments are closed.