Ottoman” Antakya Antep mutfağı” 70 kuvere sahip, fazlası da düşünülmedi. O sunduğu lezzetlerle anılmak ve tanınmak istiyor. Hedefi, günde yüzlerce kişinin yemek yediği bir fabrika restoran değil, kalitesinden, özeninden taviz vermeyen, konuklarının her zaman ne yiyeceklerinden emin olduğu, müdavimleri sayesinde yaşayan bir butik restoran olmak.
Ottoman‘da mutfak hazırlığı titiz bir alışverişle başlar. Kullanılan bütün malzeme tek tek seçilerek bizzat sahibi tarafından alınır. Ottoman‘ın sebze halinde komisyoncusu yoktur, kolaylık olsun diye bütün malzememizi aldığımız bir markette. Biz biliriz ki “iyi yemeğin” ilk şartı “iyi malzemedir.” İyi malzemeyi bulmak için de sürekli ararız.
Bizim mutfağımızdan günde yüzlerce kişiye yemek de çıkmaz. Bizim ustalarımız titizlikle, zorlamadan imalat yaparlar. Bizim mutfağımızda makineler kullanılmaz, etler yumuşacık olsun diye sinirlerinden titizlikle ayıklanır, yerken ağzınızda tane tane dağılsın diye zırh bıçaklarıyla kıyılır ve meşe kömürü ateşinde pişirilir. Çünkü biz biliriz ki iyi bir yemeğin ikinci şartı kaliteli işçiliktir.
Bizim mutfağımızda yeni yeni buluşlar olmaz. Yüzyıllık mutfağımıza sürekli yeni şeyler eklemeye çalışan “mutfak dehalarıyla” çalışmayız. Biz yüzyıllardan süzülüp gelen geleneklere saygı duyarız. Çünkü biliriz ki; iyi bir mutfağın birinci şartı aslına sadık ve özgün olmasıdır. Butik olmak kolay iş değildir, çok emek, çok özveri ister .
Ottoman Antakya Antep mutfağı İstanbul’da eşine az rastlanır butik lokantalardan birisidir. Ne dersiniz? Denemeye değmez mi? Şahane bir Haliç manzarasını, tarihi dokuyu anlatmadık bile…
Comments are closed.